Tijdserie: van foto naar film
De toestand van bodem en gewas varieert in tijd en plaats, dat noemt men respectievelijk temporele en spatiële variatie. In de precisie-akkerbouw probeert men die variatie met sensoren in kaart te brengen om beslissingen te ondersteunen. De technieken die we nu toe passen, voor bodem- en gewasscans, hebben gemeen dat ze vooral de spatiële variatie in kaart brengen. Voor niet-veranderlijke eigenschappen, zoals het lutumgehalte is dat een nuttige methode. Dat geldt ook voor eigenschappen of kenmerken waarvan men de plaats vooraf niet weet, bijvoorbeeld een zieke planten, een onkruidhaard of een vogelnest.
Om informatie te verzamelen over de bodem- en gewasontwikkeling is het echter nodig om vaak te meten, bij voorkeur continu. Dat stelt je veel beter in staat om een nieuwe toestand te voorspellen en daar kun je dan mogelijk op anticiperen. We spreken dan van tijdserie waarnemingen. Voor veel bodem- en gewaseigenschappen is het niet nodig om volvelds te meten, puntmetingen op zorgvuldig gekozen locaties volstaan. Nog belangrijker is dat we bijzonder relevante eigenschappen met de bekende sensor-scantechnieken niet volvelds kunnen meten, laat staan dat we er een tijdserie van kunnen maken. Dat geldt m.n. voor relevante bodemeigenschappen.
Een nieuw hoofdstuk voor de akkerbouw, na de introductie van GPS: LoRa
Laten we één van de belangrijkste bodemeigenschappen nemen voor de gewasontwikkeling: het vochtgehalte. Bij de ontwikkelingen op het gebied van precisie-akkerbouw tot nu toe is dit een grote onbekende gebleven. Dit is de belangrijkste oorzaak van het feit dat plaatsspecifiek perceelmanagement nog niet uit de verf komt. Gelukkig dient zich een nieuwe, op internet gebaseerde technologie aan: LoRa (Long Range low power wireless network). Vaak wordt LoRa in één adem genoemd met IoT (Internet of Things). Met LoRa kunnen compacte, goedkope sensoren met een minimaal energieverbruik met het internet gekoppeld worden om 'continu' informatie uit te wisselen met de ontvangende partij.
LoRa staat nog in de kinderschoenen, maar HWodKa beschouwt het als de sleuteltechnologie voor het plaatsspecifiek monitoren van de temporele variatie van de bodem en het gewas. Precisie-akkerbouw krijgt daarmee een derde dimensie, de tijd, en dat is nodig om stappen vooruit te zetten. Op het gebied van sensorontwikkeling is nog veel werk te doen, maar er is ook al veel beschikbaar. Voor de sector is van belang om aan te geven wat we nodig hebben om het perceelmanagement te ondersteunen: vochtsensoren, temperatuursensoren, pH-sensoren, NO3- - sensoren, etc. Verbeeldingskracht lijkt nog de belangrijkste beperkende factor, net als aan het begin van het gps-hoofdstuk. Behalve in de Wieringmeer, want daar hadden de oprichters van SBG het snel door.